Δεν ήταν πρωταπριλιάτικο ψέμα
Στις 15 Ιανουαρίου 1950, η Εθναρχούσα Εκκλησία Κύπρου πραγματοποίησε Δημοψήφισμα, στο οποίο ο Ελληνικός Κυπριακός λαός ψήφισε την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, σε ποσοστό 95,7%.
Στις 15 Ιανουαρίου 1950, η Εθναρχούσα Εκκλησία Κύπρου πραγματοποίησε Δημοψήφισμα, στο οποίο ο Ελληνικός Κυπριακός λαός ψήφισε την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, σε ποσοστό 95,7%.
Οι Άγγλοι, όμως, τήρησαν και πάλι αρνητική στάση.
Στις 28 Ιουλίου 1954, ο Υφυπουργός Αποικιών, Χένρυ Χόπκινσον, ανέφερε στη Βουλή των Κοινοτήτων ότι η
Κύπρος είναι περιοχή με στρατηγική αξία, και γι' αυτό ουδέποτε θα τύχει αυτοδιάθεσης.
Η Ελλάδα, με αίτησή της στον Ο.Η.Ε., το 1954, ζήτησε, από τον Οργανισμό, την «Εφαρμογήν, της αρχής των ίσων δικαιωμάτων και της αυτοδιάθεσης των λαών, στην περίπτωσιν του λαού της Κύπρου».
Στις 17 Δεκεμβρίου 1954, η Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. απέρριψε την αίτηση της Ελλάδας.
Έτσι, την 1η Απριλίου 1955 ξεκίνησε τη δράση της η Ε.Ο.Κ.Α.
Ανάλογες αγωνιστικές κινητοποιήσεις κι εκδηλώσεις γινόντουσαν και στην Ελλάδα, αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια του Αγώνα λειτούργησε σχέδιο αποστολής όπλων, στην Κύπρο, με επιβατικά πλοία της γραμμής Πειραιά-Λεμεσού. Άλλα όπλα έφταναν με το ταχυδρομείο της Πάφου, μα κι αλλιώς.
Στις 29 Ιανουαρίου 1956, ο οπλισμός της Ε.Ο.Κ.Α. εμπλουτίστηκε με 800 περίπου κυνηγετικά όπλα Ελληνοκυπρίων, τα οποία πήραν, απ' αυτούς, μέλη της Ε.Ο.Κ.Α. Ένας άλλος τρόπος, με τον οποίο βρίσκονταν όπλα, ήταν οι επιθέσεις σε αστυνομικούς σταθμούς και από νεκρούς Άγγλους στρατιώτες. Μερικά όπλα ήταν ντόπιας κατασκευής, φτιαγμένα σε ειδικά εργαστήρια, στα οποία κατασκευάζονταν, επίσης, ωρολογιακές βόμβες, νάρκες και άλλο πολεμικό υλικό.
Στις 9/3/1956, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος συνελήφθηκε στο αεροδρόμιο Λευκωσίας, από το οποίο θα μετέβαινε στην Αθήνα, για συνομιλίες με την Ελληνική Κυβέρνηση.
Την ίδια μέρα συνελήφθηκαν και οι Κύπριοι: Μητροπολίτης Κερύνειας, Παπασταύρος Παπαγαθαγγέλου και Πολύκαρπος Ιωαννίδης. Και οι τέσσερις εξορίστηκαν στις Σεϋχέλλες. Στις 10 Μαΐου 1956, οι: Μιχαλάκης Καραολής και Ανδρέας Δημητρίου απαγχονίστηκαν στις κεντρικές φυλακές της Λευκωσίας, για τη δράση τους, ως μέλη της Ε.Ο.Κ.Α. Ενταφιάστηκαν στις κεντρικές φυλακές. Στον ίδιο χώρο, αργότερα, θα ταφούν άλλα έντεκα μέλη της Ε.Ο.Κ.Α. Στις 9 Αυγούστου 1956 απαγχονίζονται τρία, ακόμα, μέλη της, οι: Ανδρέας Ζάκος, Χαρίλαος Μιχαήλ και Ιάκωβος Πατάτσος. Άλλοι τρεις αγωνιστές απαγχονίζονται στις 21 Σεπτεμβρίου, οι: Μιχαήλ Κουτσόφτας, Ανδρέας Παναγίδης και Στέλιος Μαυρομάτης. Ακολούθησε η θυσία του Γρηγόρη Αυξεντίου (3 Μαρτίου 1957), στη μονή Μαχαιρά, όταν οι Άγγλοι έριξαν βενζίνη κι εμπρηστικές βόμβες στο κρησφυγετό του, οπότε ο ήρωας έγινε ολοκαύτωμα. Ξημερώματα της 14ης Μαρτίου 1957 απαγχονίστηκε και ο 19χρονος Ευαγόρας Παλληκαρίδης. Στις 22/10/1957, ο Χάρντινγκ υπέβαλε την παραίτησή του, κι αναχώρησε από την Κύπρο στις 4/11. Στις 3/12 ανέλαβε τα καθήκοντα του ο νέος Κυβερνήτης, Σερ Χιου Φουτ. Στις 5/7/58, οι Άγγλοι συνέλαβαν ένα παιδί, στο χωριό Αυγόρου, και πυροβόλησαν εναντίον των αμάχων του χωριού. Φονεύθηκαν οι: Παναγιώτης Ζαχαρία και Λουκία Παπαγεωργίου, έγκυος και μητέρα έξι παιδιών. Στις 2/9/1958, στο Λιοπέτρι, Άγγλοι στρατιώτες περικύκλωσαν τέσσερις αγωνιστές της Ε.Ο.Κ.Α. Οι: Ανδρέας Κάρυος, Φώτης Πίττας, Ηλίας Παπακυριακού και Χρίστος Σαμαράς, έπεσαν νεκροί. Στις 19 Νοεμβρίου 1958, οι Άγγλοι σκότωσαν και τον Κυριάκο Μάτση, στο Κάτω Δίκωμο.
Συνολικά, από τους Άγγλους σκοτώθηκαν:
Γρηγόριος Αυξεντίου - Μάρκος Δράκος - Πέτρος Γιαλλούρος -Ανδρέας Κάρυος - Γεώργιος Κάρυος - Στυλιανός Λένας - Κυριάκος Μάτσης - Χαράλαμπος Μούσκος - Ηλίας Παπακυριακού - Φώτιος Πίττας - Χρήστος Σαμάρας.
Κύπριοι απαγχονισθέντες υπό των Άγγλων:
Μιχαήλ Καραολής, ετών 23, 10-5-56.
Ανδρέας Δημητρίου, ετών 22, 10-5-56.
Ανδρέας Ζάχος, ετών 24, 9-8-56.
Ιάκωβος Πατάτσος, ετών 22, 9-8-56.
Χαρίλαος Μιχαήλ, ετών 22, 9-8-56.
Μιχαήλ Κουτσόφτας, ετών 22, 21-9-56.
Στέλιος Μαυρομάτης, ετών 20, 21-9-56.
Ανδρέας Παναγίδης, ετών 22, 21-9-56.
Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ετών 19, 13-3-57.
Ανδρέας Δημητρίου, ετών 22, 10-5-56.
Ανδρέας Ζάχος, ετών 24, 9-8-56.
Ιάκωβος Πατάτσος, ετών 22, 9-8-56.
Χαρίλαος Μιχαήλ, ετών 22, 9-8-56.
Μιχαήλ Κουτσόφτας, ετών 22, 21-9-56.
Στέλιος Μαυρομάτης, ετών 20, 21-9-56.
Ανδρέας Παναγίδης, ετών 22, 21-9-56.
Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ετών 19, 13-3-57.
Πρώτο θύμα του Αγώνα, σκοτωμένος σε ατύχημα, καθώς προσπαθούσε, τα μεσάνυκτα της 31ης Μαρτίου προς την 1η Απριλίου 1955, να βοηθήσει τον Ανδρέα Κάρυο να προκαλέσει βραχυκύκλωμα, λίγο έξω από το Αυγόρου, για να συσκοτισθεί η Αμμόχωστος την ώρα που θα ρίχνονταν οι πρώτες βόμβες της Ε.Ο.Κ.Α., υπήρξε ο Μόδεστος Παντελή. Γεννήθηκε στο χωριό Λιοπέτρι, της επαρχίας Αμμοχώστου, στις 16 Δεκεμβρίου 1923.
Με τη σειρά μου, στον ποιητή κι αγωνιστή Ευαγόρα Παλληκαρίδη και σ' όλους τους ήρωες οι οποίοι θυσιάστηκαν για τη Λευτεριά της Κύπρου μας από την Αγγλοκρατία, αφιερώνω το ποίημά μου:
Με τη σειρά μου, στον ποιητή κι αγωνιστή Ευαγόρα Παλληκαρίδη και σ' όλους τους ήρωες οι οποίοι θυσιάστηκαν για τη Λευτεριά της Κύπρου μας από την Αγγλοκρατία, αφιερώνω το ποίημά μου:
ΠΟΡΕΙΑ Φορώντας τ' άρματα του Δίκιου πάλεψες για τη Λευτεριά. Με τα τσαπράζια των Ιδανικών σου πολέμησες. Ξυπόλυτα όνειρα -μικρά, αθώα παιδιά, μόρτες τ' "ανέφικτου"- σ' άνοιγαν δρόμο. Πέταξες στο φως μ' ανοιχτά φτερούγια, να κυνηγήσεις τ' "άπιαστο" ως τα περβόλια του Ήλιου. Εκεί που δάκρυα έχουν μόνο οι κρίνοικαι πεπτωκότες άγγελοι. Νίκος Μπατσικανής, συγγραφέας - ποιητής. Μελετητής Ελληνικής Γλώσσας & Ιστορίας. |
Η 1η Απριλίου 1955 Ο αγώνας εκράγηκε στις 0.30" το πρωί της lης Απριλίου 1955, ξημερώματα Παρασκευής. Η Κύπρος μετατράπηκε ξαφνικά σε ένα κοχλάζον ηφαίστειο που με τη φωτιά του καταύγαζε τον κόσμο και με τις υποχθόνιες δονήσεις του έσειε τα θεμέλια της γης. 'Ήταν απίστευτο. Ο εχθρός αλαφιάστηκε. Ο λαός ένιωσε να του θερμαίνει την καρδιά η άγια φωτιά. Η νιότη πυρπολήθηκε. Τα λάβαρα των αιώνων υψώθηκαν στα κάστρα. Ολόκληρο το νησί έγινε μια απέραντη γαλανόλευκη σημαία. Κι η μπαρουτοκαπνισμένη ατμόσφαιρα ηλεκτρίστηκε από τα πολεμικά τροπάρια του Γένους και τα εμβατήρια του ξεσηκωμού.
Οι επιπτώσεις και οι παράπλευρες συνέπειες δεν μπορούν να υπολογιστούν σε αυτή τη φάση, σενάρια όμως έχουν ήδη τεθεί επί τάπητος από τις διοικήσεις των τραπεζών, ενώ ενήμερος είναι και ο υπουργός Οικονομικών, ο οποίος επιλέγει να "σφυρίζει αδιάφορα". Οι Έλληνες τραπεζίτες και η πολιτική ηγεσία επιλέγουν -για την ώρα- τη λύση του στρουθοκαμηλισμού καθώς λύση δεν υπάρχει και άπαντες ευελπιστούν πως το πρόβλημα δεν εμφανιστεί.
Οι διαρκείς καθυστερήσεις στην υλοποίηση των αυξήσεων κεφαλαίου, στα πλαίσια της ανακεφαλαιοποίησης, αποδεικνύονται μπούμερανγκ, καθώς το bail-in των καταθετών και κατά πάσα πιθανότητα και των ομολογιούχων στη διάσωση των κυπριακών τραπεζών αποτελεί κακό προηγούμενο. Ηδη το ρίσκο έχει αυξηθεί, αν και οι ελληνικές τράπεζες δεν έχουν επιχειρήσει να αναζητήσουν κεφάλαια αυτή την εβδομάδα η συμπεριφορά των χρηματιστηρίων δίνει μια πρόχειρη εικόνα της κατάστασης που επικρατεί στις αγορές.
Ο Γιάννης Στουρνάρας επιχειρεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις δηλώνοντας όπου μπορεί ότι οι ελληνικές καταθέσεις δεν κινδυνεύουν, αλλά το πρόβλημα δεν εντοπίζεται στους καταθέτες αλλά κυρίως στους ομολογιούχους και τους εν δυνάμει μετόχους, που έχουν τοποθετήσει ή σκέπτονται να τοποθετήσουν κεφάλαια στις ελληνικές τράπεζες.
Αν οι φόβοι για κρατικοποίηση των τραπεζών πριν την Κύπρο, εδράζονταν στους μη ελκυστικούς όρους των αμκ, στη μετά Κύπρο εποχή αυτό μοιάζει βεβαιότητα. Η ατμόσφαιρα στον ευρωπαϊκό Νότο μυρίζει μπαρούτι, η απόφαση που ελήφθη για την Κύπρο καθιστά την περιοχή ναρκοπέδιο και απομακρύνει επενδυτικά κεφάλαια.
Το κόστος του χρήματος αυξάνεται, οι στρόφιγγες κλείνουν και η αβεβαιότητα ενισχύεται. Το πεδίο εύρεσης κεφαλαίων περιορίζεται και τα χρονικά περιθώρια στενεύουν.
Τα σενάρια για κούρεμα υβριδικών ομολόγων, επαναγορά σε χαμηλότερες τιμές με μετρητά και άλλα τέτοια δεν προσφέρουν θετική υπηρεσία σε αυτή τη φάση, σίγουρα όχι όταν ανακοινώνονται δημοσίως.
Παράλληλα οι συνθήκες επιδεινώνονται σε διεθνές επίπεδο καθώς στο δεύτερο εξάμηνο του έτους έχουν προγραμματιστεί και προγραμματίζονται πολλές αυξήσεις κεφαλαίου από τράπεζες και μεγάλες επιχειρήσεις στα πλαισια της συμμόρφωσης με τους κανόνες της Βασιλείας ΙΙΙ. Αυτό σημαίνει ότι με τις τρέχουσες συνθήκες και την περιορισμένη διάθεση ανάληψης ρίσκου, τα διαθέσιμα κεφάλαια θα προτιμήσουν τους ασφαλέστερους προορισμούς και θα ζητήσουν τεράστιο risk premium για λιγότερο ασφαλείς τοποθετήσεις.
Ξένοι διαχειριστές για πρώτη φορά επισημαίνουν ότι η παρουσία της τρόικα ενισχύει τον κίνδυνο πρόκλησης ατυχήματος και περιπλέκει την κατάσταση. Οι ίδιοι αναφέρουν πως η κατάσταση που τείνει να δημιουργηθεί μπορεί να απομονώσει τις ελληνικές τράπεζες και να τις καταστήσει θηράματα...
http://www.sofokleousin.gr/archives/128779.html