Ντου στην Βουλή ή να περιμένουμε να πέσει «ειρηνικά» η κατοχική κυβέρνηση;
Έκλεισε ένας μήνας με τους «αγανακτισμένους» στις πλατεία Συντάγματος να φωνάζουν συνθήματα κατά των δωσίλογων λακέδων της τρόικας και προδοτών του λαού και της χώρας για λογαριασμό των συμφερόντων τις υπερεθνικής παρασιτικής ελίτ και οικονομικών δολοφόνων των εθνικών χωρών, και η κυβέρνηση να παραμένει στην "θέση" της. Στην θέση τους όμως παραμένουν και οι αγανακτισμένοι, και το ζήτημα είναι τι θα γίνει από εδώ και πέρα.
Η κυβέρνηση του Τζέφρυ αποφεύγει να αντιπαρατεθεί μετωπικά κατά των χιλιάδων του λαού που καταλύει καθημερινά την πλατεία συντάγματος. Η μετωπική σύγκρουση που είχε επιχειρήσει στην Κερατέα σαν πρόβα τζενεράλε να υποτάξει με την βία τους κατοίκους σε μια περιορισμένη περιοχή της Αττικής απέτυχε παταγωδώς. Φανταστείτε τι έχει να συμβεί αν επιχειρήσει κάτι ανάλογο στο κέντρο της Αθήνας με τα εκατομμύρια των κατοίκων της τι κόλαση που θα έχει να αντιμετωπίσει.
Γιʼ αυτό η κυβέρνηση του Τζέφρυ προσπαθεί με διαφορετικές μέθοδες της κούρασης της λάσπης της προβοκάτσιας, της επίθεσης των παρακρατικών κουκουλοφόρων, των ΜΚΟ, και των λακέδων της νέας τάξης, «αντιρατσιστών» διοργανωτών της δήθεν λαϊκής συνέλευσης να διαβάλουν και να διαλύσουν το κίνημα των «αγανακτισμένων» έκ των έσω.
Ωστόσο και αυτές οι μέθοδες της κυβέρνησης έχουν αποτύχει οικτρά.
Επομένως η κυβέρνηση είναι επί ξύλου κρεμάμενη και ετοιμόρροπη. Όλα πλέον εξαρτώνται από την αντοχή των «αγανακτισμένων» να παραμείνουν στην πλατεία, να μην απογοητευτούν και αποχωρίσουν.
Υπάρχει όμως τέτοια δυνατότητα στο να αποχωρίσουν οι αγανακτισμένοι με την παρούσα κρίση που διαρκώς εντείνεται χωρίς να έχουν αναγκάσει την κυβέρνηση σε «ειρηνική» ή βίαιη παραίτηση; Πιστεύω πως όχι. Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν πως αν συνεχίσουν να παραμένουν στις πλατείες είναι ζήτημα χρόνου να παραιτηθεί η κυβέρνηση σαν «ώριμο φρούτο» Είναι και άλλοι που πιστεύουν πως δεν πρόκειται να πέσει ειρηνικά, και επομένως πρέπει να διοργανωθεί ντου στην Βουλή για την ανατροπή της.
Χρειάζεται λοιπόν οι αγανακτισμένοι στην πάνω πλατεία εκτός από τα συνθήματα να συζητήσουν αναμεταξύ τους για το πώς πρέπει να δράσουν από εδώ και πέρα και τι τακτική θα πρέπει να ακολουθήσουν ενάντια στον κοινό εχθρό και έτσι να σφυρηλατήσουν καλύτερα την ενότητα αναμεταξύ τους και να μην κρέμεται στον ορίζοντα η διχαστική αντίληψη σε «ειρηνόφιλους» και μη.
Η κυβέρνηση του Τζέφρυ αποφεύγει να αντιπαρατεθεί μετωπικά κατά των χιλιάδων του λαού που καταλύει καθημερινά την πλατεία συντάγματος. Η μετωπική σύγκρουση που είχε επιχειρήσει στην Κερατέα σαν πρόβα τζενεράλε να υποτάξει με την βία τους κατοίκους σε μια περιορισμένη περιοχή της Αττικής απέτυχε παταγωδώς. Φανταστείτε τι έχει να συμβεί αν επιχειρήσει κάτι ανάλογο στο κέντρο της Αθήνας με τα εκατομμύρια των κατοίκων της τι κόλαση που θα έχει να αντιμετωπίσει.
Γιʼ αυτό η κυβέρνηση του Τζέφρυ προσπαθεί με διαφορετικές μέθοδες της κούρασης της λάσπης της προβοκάτσιας, της επίθεσης των παρακρατικών κουκουλοφόρων, των ΜΚΟ, και των λακέδων της νέας τάξης, «αντιρατσιστών» διοργανωτών της δήθεν λαϊκής συνέλευσης να διαβάλουν και να διαλύσουν το κίνημα των «αγανακτισμένων» έκ των έσω.
Ωστόσο και αυτές οι μέθοδες της κυβέρνησης έχουν αποτύχει οικτρά.
Επομένως η κυβέρνηση είναι επί ξύλου κρεμάμενη και ετοιμόρροπη. Όλα πλέον εξαρτώνται από την αντοχή των «αγανακτισμένων» να παραμείνουν στην πλατεία, να μην απογοητευτούν και αποχωρίσουν.
Υπάρχει όμως τέτοια δυνατότητα στο να αποχωρίσουν οι αγανακτισμένοι με την παρούσα κρίση που διαρκώς εντείνεται χωρίς να έχουν αναγκάσει την κυβέρνηση σε «ειρηνική» ή βίαιη παραίτηση; Πιστεύω πως όχι. Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν πως αν συνεχίσουν να παραμένουν στις πλατείες είναι ζήτημα χρόνου να παραιτηθεί η κυβέρνηση σαν «ώριμο φρούτο» Είναι και άλλοι που πιστεύουν πως δεν πρόκειται να πέσει ειρηνικά, και επομένως πρέπει να διοργανωθεί ντου στην Βουλή για την ανατροπή της.
Χρειάζεται λοιπόν οι αγανακτισμένοι στην πάνω πλατεία εκτός από τα συνθήματα να συζητήσουν αναμεταξύ τους για το πώς πρέπει να δράσουν από εδώ και πέρα και τι τακτική θα πρέπει να ακολουθήσουν ενάντια στον κοινό εχθρό και έτσι να σφυρηλατήσουν καλύτερα την ενότητα αναμεταξύ τους και να μην κρέμεται στον ορίζοντα η διχαστική αντίληψη σε «ειρηνόφιλους» και μη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου