Συνέντευξη του προέδρου του σωματίου,της Χαλυβουργίας Ελλάδας

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΛΑΟΥΤΑΡΗ - Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Πριν» / 15. 1. 2012

Το δίλημμα που θέτει η εργοδοσία της Χαλυβουργίας Ελλάδος και το οποίο αντιμετωπίζουν ταυτόχρονα χιλιάδες άλλοι εργαζόμενοι είναι μείωση «μισθών ή απολύσεις». Πώς απαντάτε;

 Με γενική συνέλευση θέσαμε αυτό το δίλημμα στους εργαζόμενους. Απαντήσαμε ότι αυτό το δίλημμα δεν αντιστοιχεί στις ανάγκες των εργαζομένων. Δεν μπορεί να δουλεύει κάποιος στην πιο βαριά βιομηχανία της χώρας, μέσα στη φωτιά και στο σίδερο για τέτοιους μισθούς που θέλει να δώσει ο Μάνεσης. Τον έχουμε χαρακτηρίσει «λαγό των βιομηχάνων». Είναι αυτός που ορίζει στη σιδηροβιομηχανία τις συμβάσεις όλου του κλάδου. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι αν περάσει ο σχεδιασμός εδώ, θα είναι μόνο η αρχή. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτός απέπεμψε τη συλλογική σύμβαση στη σιδηροβιομηχανία το 2011, ενώ είχαν συμφωνήσει να υπογράψουν σύμβαση με 20 λεπτά παραπάνω οι άλλοι σιδηροβιομήχανοι. Ο κύριος Μάνεσης «έκοψε» τη σύμβαση αυτή και την έστειλε στη διαιτησία.

Τι μισθό παίρνει ένας χαλυβουργός σήμερα;

 Θα σου πω τον ανώτερο και από εκεί καταλαβαίνεις. Εγώ δουλεύω 33 χρόνια, είμαι ο πιο παλιός. Με κυλιόμενες βάρδιες τεσσάρων ημερών, με τρία Σαββατοκύριακα και νυχτερινό παίρνω 1.450. Ο νεοπροσλαμβανόμενος έχει 42 ευρώ μεροκάματο. Υπάρχουν και τμήματα που δουλεύουν μόνο πενθήμερο από Δευτέρα ως Παρασκευή. Εκεί ένας νεοπροσληφθείς έγγαμος παίρνει σκάρτα 900 ευρώ.

Πώς περιγράφετε τις καθημερινές συνθήκες δουλειάς;
Η κόλαση θα μας φανεί παράδεισος! Περνά από δίπλα σου το σίδερο και βράζει σε 1.700 βαθμούς. Καταλαβαίνεις τι κατάσταση ζούμε. Τα πνευμόνια μας έχουν καεί. Εδώ λιώνουν σίδερα που έχουν τα πάντα μέσα. Από ραδιενεργά υλικά μέχρι μόλυβδο, υδράργυρο και άλλα στοιχεία που ελευθερώνονται στη θερμοκρασία που χυτεύεται το σίδερο. Τα ραδιενεργά υλικά προέρχονται από τα τεμαχισμένα ραδιοακτινολογικά μηχανήματα, ακόμη και άρματα μάχης που έρχονται εδώ με τη μορφή του σκραπ από την Ουκρανία και αλλού. Στη παραλαβή υπάρχουν μετρητές ραδιενέργειας Γκάιγκερ που επειδή χτυπούσαν, τους αχρήστευσαν. Έχουμε πολλά θύματα, ακρωτηριασμένους. Αν πάμε μια βόλτα, οι πιο πολλοί χαλυβουργοί είναι σακατεμένοι. Αυτό που λέει το τραγούδι «με τα κομμάτια μας δένει τ΄ ατσάλι» είναι πραγματικότητα. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες δουλεύουν οι χαλυβουργοί με αυτές τις ελάχιστες αμοιβές. Γι΄ αυτές έχει ευθύνη η Ομοσπονδία που υπογράφει, είτε γιατί είναι συμβιβασμένη είτε γιατί είναι πολιτικοί υπάλληλοι των αφεντικών. Γι΄ αυτό είναι διορισμένοι σ΄ αυτές τις θέσεις και δουλεύουν με γραβάτες και κουστούμια. Οι συνδικαλιστές πρέπει να είναι στους χώρους παραγωγής.
Αν συνεχιστεί η απεργία, δεν υπάρχει ο φόβος να κλείσει το εργοστάσιο και να απολυθούν όλοι οι εργαζόμενοι;
Αυτό είναι το επιχείρημα του κυρίου Μάνεση. Κάθε φορά που το εργοστάσιο αυτό πρόβαλλε κάποιες διεκδικήσεις, πάντα αυτό το επιχείρημα χρησιμοποιούσε. Δεν μπορείς όμως να κλείσεις ένα εργοστάσιο της βαριάς βιομηχανίας! Κάποια στιγμή θα ξεμπλοκάρουν τα ευρωπαϊκά προγράμματα και οι παραγγελίες. Δεν μπορεί να κλείσει ένα εργοστάσιο που ξεκίνησε με παραγωγή 150.000 τόνων και σήμερα τους έχει φτάσει στους 270.000 τόνους. Αυτό είναι γελοίο. Και μόνο από την παραγωγή καταλαβαίνουμε πόσο έχουν αυξηθεί και τα κέρδη των εργοδοτών. Γνωρίζουμε βεβαίως τόσα χρόνια ότι και οι ισολογισμοί και τα επίσημα στοιχεία δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα. Ο κύριος Μάνεσης δηλώνει ότι έχει 450 άτομα προσωπικό, στην ουσία όμως δουλεύουν 380 στην παραγωγή. Έχει δέκα διευθυντές και άλλους τόσους γραφιάδες. Οι υπόλοιποι είναι η σωματοφυλακή του, οι ναύτες στο κότερό του, το προσωπικό στο σπίτι του. Αυτούς όλους τους πληρώνουν οι 380 εργάτες που βγάζουν την παραγωγή. Όλη η συντήρηση του κότερου πάει στην εταιρεία. Εκεί λοιπόν θα έχει ζημιά! Ο εργοδότης μας δεν νομίζω να δηλώνει τέτοια εισοδήματα που να δικαιολογούν αυτές τις πολυτέλειες. Τα ρίχνει στην εταιρεία, η εταιρεία έχει ζημιά και μετά τα φορτώνουν στους εργάτες. Όταν είχαν κέρδη όμως δεν μας είπαν να τα μοιραστούμε! Πληρώσαμε το κέρδος τους, δεν θα πληρώσουμε και την κρίση. Την κρίση μάλιστα τη δημιούργησαν οι ίδιοι, δεν τη δημιούργησαν οι εργάτες. Όλοι οι εργάτες είναι καταχρεωμένοι: Χαράτσια, δάνεια, παιδιά που σπουδάζουν, λογαριασμοί. Δεν φτάνουν τα χρήματα να έρθουμε στη δουλειά μας.
Η τριμερής συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας τι κατάληξη είχε;
Πριν γίνει η τριμερής κάναμε επτά παρεμβάσεις στο υπουργείο Εργασίας, δέκα πορείες στο κέντρο της Αθήνας, έχουμε διαδηλώσει και στη Βουλή. Η πολιτική ηγεσία είναι αυτό που λέμε εμείς μαύρο μέτωπο. Το ΠΑΣΟΚ πέρασε νόμους που δεν θα τολμούσε να περάσει ούτε η χούντα. Νόμους τέτοιους που είχαν προγραμματίσει να περάσουν από τη συνθήκη Μάαστριχτ με αυτό το επαίσχυντο κείμενο τη Λευκής Βίβλου, πώς θα μειώσουν το μισθολογικό κόστος. Τώρα το περνάνε με πρόσχημα την κρίση. Από την τριμερή δεν βγήκε τίποτα. Στην τρίτη συνάντηση έκανε ένα βήμα πίσω η εργοδοσία, θέλοντας να κάνει ελιγμό για να σπάσει την απεργία μας. Πήρε πίσω το πεντάωρο και είπε ότι θα επαναπροσλάβει 15 απολυμένους από τους 50 τότε, από αυτή την εβδομάδα 65.
Ποια είναι η κατάσταση στο εργοστάσιο του Βόλου;
Αυτή τη στιγμή το εργοστάσιο του Βόλου λειτουργεί σαν απεργοσπαστικός μηχανισμός, εφόσον ανήκει στον ίδιο όμιλο του Μάνεση. Κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά με το ίδιο προσωπικό. Έχουμε πάει οκτώ φορές. Με μαζική συμμετοχή των απεργών χαλυβουργών πάμε και τους μιλάμε. Είναι τρομοκρατημένοι, γιατί το ίδιο το σωματείο τους τους οδηγεί στον Καιάδα. Στη Γενική τους Συνέλευση υπήρχαν 55 στους 220 συμμετέχοντες που είπαν «όχι» στην πρόταση για το 5ωρο. Τους υποχρέωσαν όμως όλους να υπογράψουν, το σύνολο των εργαζομένων κι αυτούς που είπαν «όχι». Τώρα που τους έβαλε να υπογράψουν για 5ωρο, δουλεύουν 8ωρο, χάρη σε μας που απεργούμε. Γι΄ αυτό λέμε ότι κάνουν δουλειά απεργοσπάστη αυτή τη στιγμή. Αυτό που τους λέμε είναι ότι δεν έχουν καταλάβει τι υπογράψανε. Τους λέμε, «εφόσον δεν το εφαρμόζετε, πάρτε το πίσω τώρα να δουλεύετε με σταθερά ωράρια όπως μέχρι τώρα, να έχετε μόνιμη δουλειά». Τώρα που έχει τη νομιμοποίηση ο εργοδότης, με το πρόσχημα ότι δεν έχει δουλειά θα τους βάλει να δουλεύουν τρεις ώρες ή εκ περιτροπής, τρεις μέρες τη βδομάδα. Έχει οπλιστεί από την αντεργατική φαρέτρα της κυβέρνησης, των νόμων του Λοβέρδου και της Κατσέλη.
Αν έβγαιναν στην απεργία οι συνάδελφοί σας στο Βόλο τι θα επακολουθούσε;
Θα είχαμε κερδίσει. Ο εργοδότης έχει παραγγελίες. Είναι αυτό που λέγαμε, δεν υπάρχει περίπτωση να κλείσουν τέτοια εργοστάσια. Θα βρουν τρόπο να διοχετεύσουν τα κέρδη τους αλλού, ούτως ώστε να κρατηθούν. Άλλωστε μια χαρά κρατιούνται. Αν δεν ήταν έτσι θα το έκλεινε. Καθόλου δεν φοβάμαι ενδεχόμενο λουκέτο. Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι αυτό το εργοστάσιο δεν κλείνει. Το δείχνει και η πρακτική τους, το ότι συντηρούν τα μηχανήματα, υπάρχουν φύλακες κ.λπ. Ένα εργοστάσιο που είναι να κλείσει το εγκαταλείπει ο ιδιοκτήτης.
Μέχρι πότε θα κρατήσει η απεργία σας;
Μέχρι να νικήσουμε! Μέχρι να γυρίσουν όλοι στους δουλειές τους. Θεωρούμε τους εαυτούς μας, και τους 380 που δουλεύουν στην παραγωγή απολυμένους. Αν δεν επιστρέψουν στη δουλειά τους, με μόνιμα σταθερά ωράρια εργασίας, γιατί επιχείρησαν να κάνουν ελαστικοποίηση, δεν σταματάμε.
Για να παρακάμψουν τα συνδικαλιστικά όργανα που αντιστέκονται σ΄ αυτή η βαρβαρότητα πάνε να φτιάξουν καινούργιους νόμους, να αποφασίζει ο βιομήχανος για τη ζωή του εργάτη. Πώς θα τον χρησιμοποιήσει και πότε. Άρα αν περάσουν αυτά τα μέτρα από εδώ, έχουν σαρώσει μετά όλη την εργατική τάξη.
Βρίσκει ανταπόκριση και συμπαράσταση ο αγώνας σας σε άλλους κλάδους;
Μόνο από την αλληλεγγύη των εργαζομένων κρατιόμαστε. Από αυτούς έχουμε πάρει το 50% της δύναμής μας. Απλοί εργαζόμενοι, ασυνδικάλιστοι και ακομμάτιστοι. «Κρατάτε και θα σας στηρίξουμε εμείς» μας λένε. Κάθε μέρα έρχονται εδώ από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ήταν εργάτες που πρωί περνώντας για τη δουλειά τους, άφηναν μια οικονομική ενίσχυση και έφευγαν. Πολλοί είναι ανώνυμοι λόγω φόβου. Έρχονται νηπιαγωγεία με τις δασκάλες τους, έρχονται σχολεία. Την περίοδο των γιορτών ο χώρος εδώ έσφυζε από παιδιά. Αγρότες μας φέρνουν τα προϊόντα τους, επαγγελματίες ό,τι έχουν στα μαγαζιά τους. Βοηθάνε δικηγόροι και γιατροί. Εδώ έχουμε πάνω από χίλια ψηφίσματα από όλο τον κόσμο. Έρχονται από την άκρη της Ελλάδας, από Ροδόπη, από Σάμο, από Κρήτη ήρθαν δέκα φορές. Στερεά Ελλάδα, Μεσολόγγι, Άρτα, Γιάννενα, παντού. Ολλανδία, Σουηδία, Γαλλία Βέλγιο. Αυτή τη βδομάδα ήρθαν συνδικαλιστές από το Βιετνάμ, την Κύπρο και την Ινδία. Τα ντουλάπια και των 380 εργατών είναι γεμάτα τρόφιμα.
Ποιο είναι το μήνυμά σας στους εργαζόμενους της χώρας που κι αυτοί ίσως βρίσκονται αντιμέτωποι με ανάλογα διλήμματα;
Να μη δεχτούν τίποτα. Να βγούνε στο δρόμο. Όλοι έχουμε τα ίδια προβλήματα. Μισοί είναι απλήρωτοι, οι άλλοι απολυμένοι. Καλώ τον κόσμο να ξυπνήσει και να δει ότι δεν έχει να πληρώσει τους γιατρούς, τα φάρμακα των γερόντων και τα βιβλία των παιδιών. Μας τα χρωστάνε δεν τους χρωστάμε!