1.Γιατί,εφόσον θέλουν να μας βοηθήσουν με το κούρεμα, αυτό δεν έγινε εξ αρχής; Τότε ,πριν από δύο χρόνια, το χρέος ήταν σχεδόν το ήμισυ. Μήπως και αυτοί τότε δεν θα μας χάριζαν λιγότερα χρήματα;
2.Μήπως γιατί δεν υπάρχουν άλλα μετρητά;-και αυτό το ξέρουν-ώστε να μπορούν να συνεχίσουν να μας αρμέγουν, μέχρι να μας καταστρέψουν τελείως;
3.Θα μου απαντήσει κάποιος ότι αυτό μπορεί να βολεύει και εμάς. Αλλοίμονο. Τα οικονομικά συστήματα φτιάχτηκαν για τον άνθρωπο και ποτέ το αντίθετο. Το χρήμα αποτελεί υπόσχεση σε ανθρώπινη παραγωγή, καθώς και σε ανθρώπινες σχέσεις πχ παροχή υπηρεσιών. Αν δεν εξυπηρετούνται οι υποσχέσεις, με την υπογραφή πάνω στο χαρτονόμισμα, όπως μας λένε και οι πατέρες της οικονομίας Άνταμ Σμίθ και Ρικάρντο τότε αυτά παύουν να έχουν ανταλλακτική αξία.
4.Άρα και τα μισά να χρωστάμε, αν εξακολουθήσουμε να εισάγουμε περισσότερα από όσα εξάγουμε, θα εξακολουθούμε να χρεωνόμαστε, μέχρι να μας αγοράσουν και να μας κάνουν και χάρη. Μας λένε κουταμάρες. Η κοινή λογική λέει. Για να σωθούμε, πρέπει να παράγουμε περισσότερα απ όσα καταναλώνουμε. Και για να γίνει αυτό πρέπει οι τιμές να γίνουν ανταγωνιστικές. Να πουλάμε φτηνά. Αλλιώς δεν συμφέρει να παράγουμε ,επειδή δεν θα μπορούμε να πουλήσουμε.
5.Αλλά το να πουλήσουμε φτηνά αποκλείεται για δυό λόγους. α. Γιατί ήμαστε αναγκαστικά δεμένοι με το ΕΥΡΩ. Το ΕΥΡΩ δεν μπορούμε ,ως γνωστόν, να το υποτιμήσουμε. Και αυτό συμβαίνει όχι επειδή οι Ευρωπαίοι είναι ξεροκέφαλοι. Το ενιαίο νόμισμα έχει να κάνει με τα συμφέροντα των μεγάλων κρατών. Ο πληθωρισμός της Γερμανίας ήταν ελάχιστος σε σχέση με τον πληθωρισμό της Χώρας μας ,από τότε που μπήκαμε στην ΕΟΚ. Αυτό σημαίνει σκληρό νόμισμα. Δηλαδή να υποχρεωνόμαστε να αγοράζουμε ακριβά, αλλά και να πουλάμε ακριβά. Στην πρώτη περίπτωση φεύγουν τα λεφτά από τη χώρα γιατί δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στις εισαγωγές. Στη δεύτερη δεν μπορούμε να εξάγουμε γιατί με τον ελεύθερο ανταγωνισμό δεν μπορούμε να διαθέσουμε τα προϊόντα μας. Αλλά για να ξεκινήσει η ανάκαμψη πρέπει να γίνει το αυτονόητο. Να εξασφαλίσουμε τουλάχιστον τη διάθεση των προϊόντων μας στην εσωτερική αγορά. Και εδώ φτάνουμε στο δεύτερο λόγο.
β. Χρειάζεται προστατευτισμός. Τελωνιακοί δασμοί στα εισαγόμενα αγαθά, ώστε η αγορά τους να γίνει ασύμφορη από τους Έλληνες. Κλειστά σύνορα και επιβολή του στρατιωτικού νόμου, για την εισαγωγή λαθραίων και βέβαια διακρατικές συμφωνίες, με χώρες της αρεσκείας μας, με βάση το κοινό συμφέρον, ώστε να εξασφαλίσουμε το εμπορικό ισοζύγιο. Ακόμη και τότε θα παρατηρηθούν ελλείψεις, γιατί δεν θα έχουμε τα χρήματα για να πληρώσουμε τις εισαγωγές . Αλλά αυτό δεν είναι κακό για το μέλλον. Θα υποχρεωθούμε να παράγουμε μόνοι μας τα περισσότερα από όσα είδη πρώτης ανάγκης χρειαζόμαστε, μέχρι να υπάρξει η πρωταρχική συσσώρευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου